Αρχική / Το πρόγραμμα / Δραστηριότητες / Κορονοϊός: Θα τα καταφέρουμε! Ημερολόγιο καραντίνας
Πρώτα βήματα: Πολλές ιδέες και ακόμα περισσότερες ερωτήσεις
Πρώτα βήματα: Πολλές ιδέες και ακόμα περισσότερες ερωτήσεις
26.09.2019-10.10.2019
Συνομιλώντας με πρώην μαθητές της ΓΣΑ
Συνομιλώντας με πρώην μαθητές της ΓΣΑ
05.10.2019-15.11.2019
Συνάντηση με τον συλλέκτη Βύρωνα Μήτο
Συνάντηση με τον συλλέκτη Βύρωνα Μήτο
14.11.2019
7 + 13: Το Λύκειο Διστόμου και η ΓΣΑ σ’ ένα κοινό ταξίδι στον χρόνο
7 + 13: Το Λύκειο Διστόμου και η ΓΣΑ σ’ ένα κοινό ταξίδι στον χρόνο
12-19.12.2019
Μπροστά στις προκλήσεις της Ιστορίας
Μπροστά στις προκλήσεις της Ιστορίας
14-16.02.2020
Τηλεοπτικά γυρίσματα στον κήπο
Τηλεοπτικά γυρίσματα στον κήπο
17.03.2020
9 Μαρτίου 2020 – 19 Μαΐου 2020 Κορονοϊός: Θα τα καταφέρουμε! Ημερολόγιο καραντίνας
O COVID-19 άφησε τα σημάδια του και στο σχολικό πρόγραμμα «H ΓΣΑ θυμάται». Πολλοί από τους σημαντικούς στόχους του προγράμματος, όπως οι μαθητικές συναντήσεις με το Λύκειο του Διστόμου και το σχολείο Φρίτς Κάρζεν (Βερολίνο), χρειάστηκε να ακυρωθούν, ενώ πολλές από τις προγραμματισμένες συνεντεύξεις με πρώην μαθητές της ΓΣΑ αναβλήθηκαν επ’ αόριστον. Στην παρουσίαση που ακολουθεί, η Αγγελική αφηγείται με λίγα λόγια πώς βίωσε την καραντίνα.
✎ Αγγελική-Μαρία Καραγιάννη (μαθήτρια της ΓΣΑ)
Ημερολόγιο καραντίνας
Ήταν μια τελείως συνηθισμένη Κυριακή στις αρχές του Μαρτίου. Κανείς δεν υποψιαζόταν το παραμικρό. Προς μεγάλη μας έκπληξη, ειδοποιηθήκαμε για το κλείσιμο του σχολείου μας λόγω του COVID-19. Στην αρχή, νομίζαμε ότι η καραντίνα θα διαρκούσε μόνο δύο εβδομάδες. Ωστόσο, με την επιδείνωση της πανδημίας και την αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων από τον κορονοϊό, συνειδητοποιήσαμε ότι η Γερμανική Σχολή Αθηνών, όπως και όλα τα άλλα σχολεία στην Αττική, θα παρέμενε κλειστή για αρκετό καιρό. Πράγματι, έτσι κι έγινε. Έκτοτε, το σχολείο, η διδασκαλία, οι φιλικές συναναστροφές μας, όπως ασφαλώς και οι εργασίες της ομάδας μας, μεταφέρθηκαν στο περιβάλλον του διαδικτύου. Η κρίση που προκλήθηκε από τον κορονοϊό δεν ήταν εύκολη για κανέναν από εμάς. Η παρατεταμένη απομόνωση, οι ατέλειωτες ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, το άγχος για το έγκαιρο ανέβασμα των σχολικών εργασιών και τα διαδικτυακά διαγωνίσματα ήταν μόνο μερικές από τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε όλοι μας.
Πηγή: Φωτογραφικό αρχείο «H ΓΣΑ θυμάται»
Η τηλεκπαίδευση ήταν από μόνη της μια αρκετά περίπλοκη διαδικασία, αλλά τι θα γινόταν με το πρότζεκτ μας; Έχοντας πίσω μας περισσότερους από έξι μήνες σκληρής και εντατικής δουλειάς, βρεθήκαμε ξαφνικά αντιμέτωποι με ένα αίσθημα μεγάλης αβεβαιότητας. Θα συνεχιζόταν ο εκπαιδευτικός διαγωνισμός; Θα καταφέρναμε να ολοκληρώσουμε εγκαίρως το πρότζεκτ μας και να πετύχουμε τους στόχους μας; Τι θα γινόταν με την έρευνα του αρχείου, τις ψηφιακές αφηγήσεις και τα υπόλοιπα γυρίσματα;
Παρόλο που η δουλειά στο ψηφιακό περιβάλλον αποδείχτηκε πολύ πιο χρονοβόρα και πιο δύσκολη απ’ ό,τι η ομαδική εργασία, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε διαδικτυακά, διατηρώντας ζωντανή την επαφή με την ομάδα μέσα από τακτικές εβδομαδιαίες τηλεδιασκέψεις στην πλατφόρμα του BBB. Το αρχειακό υλικό χρειάστηκε να μας αποσταλεί με τη μορφή σκαναρισμένων εγγράφων, ενώ το σπικάζ, η επιλογή των πλάνων για τα πορτρέτα μαθητών και εκπαιδευτικών, οι μεταφράσεις των συνεντεύξεων κτλ. διεκπεραιώθηκαν από το σπίτι, πράγμα κουραστικό και αγχωτικό. Παρ’ όλα αυτά, μείναμε πιστοί στο πρότζεκτ μας και συνεχίσαμε τη δουλειά.
Πηγή: Φωτογραφικό αρχείο «H ΓΣΑ θυμάται»
Η προθεσμία για την παράδοση της εργασίας στα τέλη Μαΐου πλησίαζε ολοένα και περισσότερο, χωρίς να έχουμε τακτοποιήσει ακόμα όλες τις εκκρεμότητες. Για καλή μας τύχη, δόθηκε παράταση έως τα τέλη Οκτωβρίου, πράγμα που μας ενθάρρυνε να μην εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Έως τα τέλη Οκτωβρίου είχαμε καλές πιθανότητες να ολοκληρώσουμε το πρότζεκτ μας.
Όταν σήμερα φέρνω στον νου μου τις ημέρες του lockdown, θυμάμαι πάνω απ’ όλα τη μοναξιά, την παρατεταμένη αβεβαιότητα, καθώς και τις πολλές και πρωτόγνωρες πιέσεις που έφερε η διαδικτυακή διδασκαλία. Ήταν πράγματι μια πολύ περίεργη κατάσταση. Κι όμως, οι δυσκολίες και ο κοινός μας στόχος κράτησαν την ομάδα μας ενωμένη. Τώρα, έχοντας φτάσει στο τέλος του πρότζεκτ, είμαστε όλοι μας χαρούμενοι και περήφανοι, όχι μόνο επειδή καταφέραμε να το ολοκληρώσουμε εγκαίρως, αλλά και επειδή μπορούμε επιτέλους να δημοσιεύσουμε τα αποτελέσματα της έρευνάς μας.
