Από τους θύτες δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς, ενώ οι γερμανικές θηριωδίες χαρακτηρίζονταν επί μακρόν «ως μέτρο στο πλαίσιο της διεξαγωγής του πολέμου». Για πρώτη φορά, Γερμανός πρέσβης παρευρέθηκε στις εκδηλώσεις μνήμης του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος το 1995. Η πρωτοβουλία για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και την απόδοση δικαιοσύνης, ξεκίνησε κατά τη δεκαετία του 1990 από περίπου διακόσιους πολίτες του Διστόμου, οι οποίοι αποφάσισαν να προσφύγουν στα δικαστήρια, για να διεκδικήσουν την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από το γερμανικό κράτος. Τον Δεκέμβριο του 2000, δεκάδες μαρτυρικές κοινότητες της χώρας ένωσαν τις δυνάμεις τους ιδρύοντας το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών Ελλάδος Περιόδου 1940-1945. Έτσι, το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και επανορθώσεων βρέθηκε στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου.
Κατά την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου της Δημοκρατίας, Γιοχάννες Ράου, στα Καλάβρυτα τον Απρίλιο του 2000, οι επιζώντες διευκρίνισαν ότι δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις αποζημιώσεις σε χρήμα όσο πρωτίστως για την παραδοχή της ενοχής και ζήτησαν από τον Γερμανό πρόεδρο να συμβάλει, ώστε να γίνουν γνωστά στη Γερμανία τα ναζιστικά εγκλήματα πολέμου επί ελληνικού εδάφους.
Ωστόσο, μια άλλη μερίδα, εμμένει στην άποψη ότι η ιστορική μνήμη οφείλει να παραθέτει τα γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν, ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν είναι αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και ότι δεν θα γίνει δεκτή οποιαδήποτε προσπάθεια συμφιλίωσης. Τέλος, η ίδια μερίδα απορρίπτει την αναπλαστική μνήμη, την οποία επιδιώκει να καλλιεργήσει το πρόγραμμα μαθητικών συναντήσεων.