Γέννηση και παιδικά χρόνια στη Σοβιετική Ένωση και στη Γερμανία
Ο Φάμπιαν γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1923 στο Λένινγκραντ της Σοβιετικής Ένωσης, τη σημερινή Αγία Πετρούπολη, και ήταν ευαγγελικός στο θρήσκευμα. Ο πατέρας του υπηρετούσε ως διοικητικός ακόλουθος στο γερμανικό προξενείο του Λένινγκραντ. Η μητέρα του ήταν Γερμανίδα. Στο αρχείο του σχολείου μας δεν βρήκαμε πληροφορίες για το επάγγελμά της. Το Πάσχα του 1929, ο Φάμπιαν μετακόμισε στο προάστιο Νίντορφ του Λύμπεκ, στη βόρεια Γερμανία, και φοίτησε έως τον Ιούνιο του 1933 στο τοπικό δημοτικό σχολείο. Τον χειμώνα της ίδιας χρονιάς, ο πατέρας του μετατέθηκε από το Λένινγκραντ στο Βερολίνο, και ο Φάμπιαν εγκαταστάθηκε κοντά στο Στεττίν της τότε Δυτικής Πρωσίας, το σημερινό Στσέτσιν της Πολωνίας, όπου είχε σπίτι ο πατέρας του. Αφού ολοκλήρωσε την τέταρτη τάξη του δημοτικού στο Γκράιφενχάγκεν, γράφτηκε το 1934 στο Γυμνάσιο Σίλλερ του Στεττίν.
Εγκατάσταση στην Ελλάδα
Το 1936, όταν ο πατέρας του μετατέθηκε στη γερμανική πρεσβεία της Αθήνας, τον ακολούθησε στην Ελλάδα. Την επόμενη χρονιά γράφτηκε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Στο βιογραφικό του σημείωμα, ο Φάμπιαν δεν μιλά για τις εντυπώσεις ή τις εμπειρίες του από τη σχολική καθημερινότητα στη ΓΣΑ. Ωστόσο, από την περιγραφική έκθεση αξιολόγησης του μαθητή μαθαίνουμε αρκετές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του, όπως, για παράδειγμα, ότι «δυσκολεύεται να συμπεριφερθεί ανεπιτήδευτα, με αποτέλεσμα να δίνει εκ πρώτης όψεως την εντύπωση ξιπασμένου παιδιού» ή ότι «οι επιδόσεις του στα φυσικομαθηματικά είναι μέτριες». Επίσης, επισημαίνεται ότι «δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, αλλά έχει σοβαρές ελλείψεις στα γλωσσικά μαθήματα».
Πολιτικές πεποιθήσεις
Τόσο η έκθεση αξιολόγησης όσο και το βιογραφικό σημείωμα του Φάμπιαν μαρτυρούν ότι ο μαθητής ήταν μέλος της Χιτλερικής Νεολαίας και ότι στις 4 Οκτωβρίου 1941 παρασημοφορήθηκε με τον Σταυρό Πολεμικής Ανδραγαθίας Β΄ Τάξεως, την υψηλότερη διάκριση που απένειμε το ναζιστικό καθεστώς σε πολίτες, οι οποίοι δεν συμμετείχαν μεν σε πολεμικές ενέργειες, αλλά προσέφεραν άλλου είδους υπηρεσίες στον πόλεμο, για παράδειγμα, με τη συμμετοχή τους σε ομάδες τραυματιοφορέων. Ωστόσο, οι λόγοι για την απονομή του παράσημου στον Φάμπιαν δεν μας είναι γνωστοί, ούτε και αναφέρονται στον ατομικό φάκελο του μαθητή. Πάντως, διαβάζοντας το βιογραφικό του σημείωμα και την έκθεση αξιολόγησης, διαπιστώνουμε ότι ο μαθητής έδειχνε μεγάλο ενθουσιασμό για ναυτικά ζητήματα και σκόπευε να γίνει αξιωματικός του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού. Ο Φάμπιαν αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών στις 10 Ιουνίου 1942, με βαθμό απολυτηρίου «ικανοποιητικώς».
Ο Φάμπιαν στον πόλεμο
Την 1η Ιουλίου 1943, ο Φάμπιαν κατατάχθηκε στη Βέρμαχτ, και συγκεκριμένα στο Τάγμα Εφέδρων της Μεραρχίας Βρανδεμβούργου, αλλά αποσπάστηκε στην Περιφερειακή Στρατολογική Υπηρεσία του Βερολίνου. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, στις 21 Μαΐου 1944, μετατέθηκε στον 10ο λόχο του 1ου Συντάγματος Βρανδεμβούργου. Το φθινόπωρο του 1944 πήρε μέρος στη μάχη του Βελιγραδίου, η οποία έληξε με την απελευθέρωση της πόλης από τους παρτιζάνους του Τίτο και την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από τα Βαλκάνια. Στις 2 Οκτωβρίου 1944 κηρύχθηκε αγνοούμενος στο Σεράγεβο. Έκτοτε τα ίχνη του χάνονται.